W ujęciu szerokim pojęcie ciężaru publicznego oznacza wszelkie obciążenia nakładane na jednostki dla osiągnięcia celów realizowanych przez administrację publiczną.
Wspólne dobro wymaga także odpowiedniego rozłożenia ciężarów niezbędnych, by państwo/jednostka samorządu terytorialnego mogły istnieć i działać w interesie społeczeństwa. Istnienie państwa, czy też jednostki samorządu terytorialnego (dalej: jst) z jego rozwiniętymi funkcjami w dziedzinie socjalnej, kulturalnej, oświatowej itp., nie jest możliwe bez dysponowania odpowiednimi zasobami środków materialnych. Środki te są gromadzone w sposób planowy, uchwalony w postaci ustawy budżetowej – Państwo, uchwały budżetowej – jednostka samorządu terytorialnego, są one różnego pochodzenia. Konstytucja wymienia w tym względzie świadczenia publiczne oraz podatki. Oprócz szerokiego katalogu gwarantowanych konstytucyjnie praw obywatelskich, w Konstytucji RP został zakreślony zakres obowiązków ciążących na członkach społeczeństwa. Wśród regulacji, z których wynika możliwość ingerencji w prawa jednostki, podstawowe znaczenie należy przypisać art. 84 Konstytucji RP – zgodnie z którym każdy jest zobowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków. Art. 84 ustanawia zasadę powszechności opodatkowania.
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z póżn. zm.)
Art. 84. Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.
Art. 217. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy.
Ośrodek Pomocy Społecznej nie ustanawia i nie pobiera podatków i opłat o charakterze lokalnym.
|